د گلونو په مـــــوســــم كي خوار هغه دى
څو په باغ كي لايــوگل دنوبهــــارشــــته
د بلبلو،د توتيــــــانوپرې چغــــــارشـــــته
نن دي غم له مـــانه ځان ساتي كه ښه كا
چي په سيــــــل کي د بهار راسره يـار شـــــته
چي له ياره ســـره مست،دگلو گښت كړم
محتـسب كه رانږدې شي پيـــزارشــــــته
شېخ ملا دي زما غــم په بهـار نه خوري
چي رباب اوسرندې غوندې غمخـوارشته
نه به زه د ميـــوجام كښېــږدم له لاســـــه
نه زما له پارسايي ســـــــره څــه كارشته
ما وخپلې پارسايـــــۍ ته رخصـت وركړ
په دا نورو پارســايـانو مي اوس ډار شته
ساقي ! بيا زما د شهـــــــــرخبــرواخله!
لا يوڅو په كوڅو پاتي پرهېــــزگار شته
گل ومل،سازوسرود،ساقي سـرې شونډې
لا به ډېر عالم رسوا كا چي دا چــــار شته
چي په هره پيــــــاله عقــــل له ما زدويـي
د ســـاقي منت راباندي په بار بار شـــــته
د گلونو په مـــــوســــم كي خوار هغه دى
چي يې نه پياله په لاس نه يې نــــگارشته
نن هغه شـاه جــــــــــهان د زمــــانې دى
چي دستــــــه يې د گلــونو په دســتار شته
چي نا اهل په غفــــلت وربــــاندې نه ځي
ځكه وصل دهرگل په څنــگ كي خارشته
نن خوشحاله ! د زړه داد دعشرت وركړه
دا څو ورځي غنيمت دي ، څو گلــزار شته
آنلاین : http://hask.blogfa.com/post-300.aspx
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره
این کتاب را بخرید
